SEThorian.net

Steven's verbouwing: De keuken (deel 1)

Eén van de eerste klussen die op de lijst stond, was het verwijderen van de oude keuken. Deze was van 1997 (of misschien zelfs wat eerder) en hoewel nog in redelijke staat, was deze toch aan vervanging toe en, belangrijker, totaal niet onze smaak. Maar om de kosten te drukken en omdat ik als amateur-klusser dat toch wel eens interessant vind om te zien, besloot ik om dit zelf te doen, bijgestaan door mijn vader. Hoe erg kan het—zijn dat muizenkeutels? Heel, veel… Maar ze hadden toch katten? Oh kijk, een kattenspeeltje!

Je vindt blijkbaar nogal wat dingen, als je een oude keuken uit elkaar schroeft en sloopt. De meest interessante items die waren gevonden waren flesjes Heineken en Amstel, ongeopend, met verloopdatum Mei 2012. Het flesje Amstel staat momenteel als trofee op de vensterbank achterin de woonkamer.

Na de gehele keuken te hebben verwijderd – een vieze en langzame klus – werden de tegels verwijderd. Naar deze klus keek ik uit, omdat ik hiermee eindelijk de hamerfunctie van mijn boorhamer kon gebruiken om tegels kapot te slaan. Gewapend met een gloednieuwe beitel ging ik aan de slag en vlogen de tegels één voor één van de muren af. Hierna waren de lijmresten aan de beurt en deze bleken hardnekkiger. Maar met een beetje geduld waren die ook verwijderd. Met de keuken eenmaal gestript, was deze toch zeker klaar voor het installatiebedrijf en de stukadoor?

 


Let op: erg luid!

Dat zou je zeggen. Alleen de heren van het installatiebedrijf hadden toch wel een nare mededeling voor me: tussen de originele betonnen muur (zichtbaar op de plekken waar de oude keuken had gezeten) en de stuklaag van de woonkamer zat een 3,5 centimeter dik verschil. Dit verschil werd veroorzaakt door steenstrips waar overheen was gestukt. De stukadoor kon een dergelijke dikte niet zomaar overbruggen. Na overleg met het installatiebedrijf en wat brainstormen met mijn vader, kwamen we allemaal tot dezelfde oplossing: het plaatsen van een voorzetwandje met houtlatten en gipsplaten om zo het dikteverschil te overbruggen en waarop de stukadoor zou kunnen stuken. Een mooie oplossing en een leuke klus om uit te voeren, alleen toen de kogel eenmaal door de kerk was, was het al 17.00 uur, moest ik nog inkopen doen bij de bouwmarkt en kwam de stukadoor al de volgende dag. Bij je nieuwe buren moeten aanbellen met de mededeling na een dag van herrie om nog eens een gat of 40 in gewapend beton te boren is niet fijn. Ze namen het sportief op.

Na snel inkopen te hebben gedaan, gingen mijn vriendin en ik dapper een de slag met de houtlatten en de betonboor. Dit ging goed, totdat we bij gat 35 aankwamen (er waren er meer nodig dan eerst verwacht) en ik tot drie keer toe een stalen verbindingsstuk of een stuk draadstaal in de muur raakte. Ik had de eerste keer moeten stoppen toen de boorkop van mijn boorhamer roodgloeiend uit de muur kwam na geen millimeter meer vooruit te zijn gegaan. Ik was eigenwijs, ik had haast en ik probeerde het nog een keer. En nog een keer. En toen was ‘ie plat en de muur nog niet af. Met klokslag halfnegen was het toch gewoon een teken dat het een goed moment was om de dag te eindigen, hij duurde immers al ruim 12 uur.

De volgende ochtend waren we weer vroeg aanwezig (voor meelezende collega’s: het is wonderbaarlijk hoe ik, wanneer het mijn eigen huis betreft, opeens wel voor negen uur ’s ochtends binnen weet te komen) evenals de bouwvakkers van het installatiebedrijf. Ze waren aardig genoeg me hun boorhamer te lenen waarna de wand kon worden afgemaakt. Het resultaat zie je hieronder.

Voor een eerste voorzetwandje was ik er hartstikke tevreden over. Mochten er echter klussers meelezen, dan bij dezen nog drie tips voor de volgende keer:

  1. Plaats de gipsplaten wel horizontaal (zo hebben de gipsplaten meer ondersteuning van de latjes erachter, waardoor de stukadoor geen last heen van een doorbuigende muur wanneer hij kracht zet), maar doe dit in een halfsteensverband. Op deze manier verminder je de kans op scheuren in je stucwerk (mits dat er overheen gaat);
  2. Neem de tijd om je gaten in gipsplaten op maat te maken. In dit geval kom ik met het grote gat voor mijn 4 toekomstige stopcontacten weg omdat ik hier nog overheen ga tegelen, waardoor je het grote gat niet meer ziet, alleen zou er niet getegeld worden dan blijf je gewoon over met een lelijk gat achter je wandcontactdoos;
  3. Vul eventuele kiertjes aan de boven- of onderkant van de muur op met pur schuim. Ik heb dit niet gedaan, waardoor bovenaan mijn gestukte wandje een donkere streep zichtbaar is. Hier had het stucwerk geen ondersteuning en viel het achter de gipsplaten. Dit is iets wat ik, nadat het huidige stukwerk is gedroogd, zal moeten repareren.

De keuken is nog niet af, dus hierover later (eind volgende week?) meer. In de tussentijd heb ik nog genoeg andere klussen, dus hopelijk heb ik met een paar daagjes de volgende update online.

Link 25 October 2014 17:16